Myśli na niedzielę i najbliższy czas...

Podstawową sprawą w życiu człowieka jest nadzieja. Ludzie często o niej nie myślą, ale ostatecznie każdy ją ma i musi mieć. Życie ludzkie bez nadziei jest po prostu niemożliwe. Najlepiej widać to w sytuacjach kryzysowych. Człowiek nadziei wychodzi z nich zwycięsko. Człowiek, który traci nadzieję, wewnętrznie się załamuje, kurczy się w sobie, popada w zniechęcenie aż po rozpacz i próbę samobójstwa.(…) W życiu każdego człowieka powstaje zatem problem „nadziei istotnej”, czyli takiej, która trwa w obliczu ostatecznej próby cierpienia, utraty wszystkiego, co człowiek ma cennego, a ostatecznie wobec śmierci.

W życiu chrześcijanina taką nadzieją jest zmartwychwstanie, czyli nadzieja życia zupełnie odmienionego, nowego w swojej istocie życia. W przeżywaniu przez człowieka tajemnicy zmartwychwstania Chrystusa punktem kluczowym jest uwierzenie we własne zmartwychwstanie. Dla człowieka najważniejsze w zmartwychwstaniu Chrystusa jest otwarcie się myśli na perspektywę sięgającą poza śmierć. 

Nasza diecezja wstępuje na drogę odnowy Kościoła i życia rodzinnego oraz społecznego. Drogę tę wyznacza sześć kroków, które wskazał Jezus w 18 rozdziale Ewangelii wg św. Mateusza. Poszczególne kroki będziemy podejmować w najbliższych miesiącach:

I. Prostota i otwartość (kwiecień)
II. Dobry przykład (maj)
III. Troska o ubogich (czerwiec)
IV. Braterskie upomnienie (wrzesień)
V. Wspólna modlitwa (październik)
VI. Przebaczenie i pojednanie (listopad). Krok I: prostota i otwartość.  W realizacji „kroku I” – dominuje postulat praktykowania prostoty życia i otwartości na Boga i drugiego człowieka (zob. Mt, 18, 1-5). Propozycja inicjatyw na najbliższy czas, to zadania, jakie stają przed nami w najbliższym czasie, m.in.: (1) coraz pełniejsze otwieranie się na Boga i drugiego człowieka; (2) żarliwsza codzienna modlitwa; (3) życie Słowem Bożym; (4) empatyczne podejście do drugiego człowieka i otwarcie się na niego; (5) praktykowanie cnoty gościnności.